Hay que continuar la lucha hasta echar atrás los recortes de la Xunta del PP

Tras el clamor de la huelga del pasado 24 de octubre, en la que profesoras y profesores vaciamos las aulas e inundamos las calles de Compostela contra la Consellería del PP exigiendo mejoras sustanciales en nuestras condiciones de trabajo, la CIG decidió dar un paso más e impulsar un plan de lucha durante el mes de noviembre.

El resultado han sido numerosas concentraciones en los centros de estudio y en las principales ciudades, una gran manifestación el pasado domingo 19 de noviembre con más de 4.000 docentes abarrotando de nuevo el casco histórico de Compostela y, por último,  una nueva jornada de huelga  de profesores y profesoras el próximo 28 de noviembre.

La Consejería de Educación continúa negándose a  negociar nada y los sindicatos que han firmado el acuerdo de la vergüenza (CCOO, UGT y ANPE) han agachado definitivamente la cabeza ante la fuerte movilización del profesorado . Incluso han intentado desviar la atención hacia otros asuntos para enfriar el ambiente como, por ejemplo, en el caso de CCOO, con la convocatoria de concentraciones por el concurso de traslados.

El profesorado gallego ha dejado bien clara su voluntad de luchar por unas condiciones de trabajo dignas en las aulas y por una educación pública de calidad, de ahí que la huelga del próximo martes 28 de noviembre no debería ser el punto final a las movilizaciones sino sólo un escalón más.  La Consejería  no acepta ni una sola de nuestras reivindicaciones, ni ha querido sentarse a negociar. Por eso, es necesario  extender la movilización a toda la comunidad educativa con una huelga general de la enseñanza. Las ANPAS, el alumnado y el personal no docente (conserjes, personal administrativo, personal de limpieza ...), muchos de los cuales ya han participado activamente en nuestras movilizaciones, tienen que sumarse a nuestra lucha añadiendo sus propias reivindicaciones. Hay que poner a la comunidad educativa en pie de guerra para  dar un giro brusco en la situación  cada vez más crítica de la educación pública.

Las reivindicaciones del profesorado ; la mejora de nuestras condiciones laborales, la reducción drástica de ratios, de  la carga lectiva y del trabajo burocrática, y la consiguiente contratación masiva de personal administrativo y de profesorado, repercutirían directamente en la calidad de la enseñanza y en el funcionamiento de los centros.  Nuestro sistema educativo se ha quedado obsoleto tras una década de recortes. No han cambiado ni los pupitres en más de 20 años. Necesitamos medios para poder mejorar y actualizar la enseñanza.

Necesitamos más medios tecnológicos, y aulas nuevas con mobiliario adaptado a todas las metodologías de enseñanza y preparada para todo tipo de actividades y no solo para la clase magistral. Necesitamos recibir formación de calidad que nos permita estar siempre al día en nuestra materia. Necesitamos que en los centros haya más orientadores y orientadoras, y  psicólogos y psicólogas que hagan frente al aumento de problemas de salud mental. Necesitamos un servicio de transporte público  eficiente, y no que empresas privadas como Mombus influyan sobre los horarios escolares. Necesitamos más personal administrativo y más personas en los equipos directivos de manera que la gestión de los centros no suponga una sobrecarga para nadie y puedan ser realmente puestos rotatorios. Necesitamos un horario que nos permita preparar nuestras clases de la mejor manera fomentando realmente la creatividad y el espíritu crítico del alumnado. En definitiva, necesitamos una revolución profunda en nuestro sistema educativo después de años de retrocesos en todos los frentes.

Es necesario que la CIG, junto a las ANPAS y a las principales organizaciones del estudiantado sumen fuerzas. Como el Sindicato de Estudiantes ha propuesto, es necesario unirse y organizar asambleas conjuntas en los centros de estudio con el objetivo de organizar e impulsar desde abajo una gran huelga general educativa, planificada con tiempo y que suponga un paso adelante contundente. El único lenguaje que la Xunta del PP entiende es el de la calle, nunca han entendido otro. Parar por completo la educación pública galega hasta que la Consejería recoja por escrito nuestras exigencias, ese es el camino.  

¡Todos y todas a las movilizaciones!

¡Por una huelga general educativa!

¡Por una educación pública de calidad!

--------------------------------------------------------------------------------------------------

28 de novembro, nova folga xeral do profesorado en Galiza.

Hai que continuar a loita ata botar abaixo os recortes da Xunta do PP

Tras o clamor da folga do pasado 24 de outubro, na que profesoras e profesores baleiramos as aulas e asolagamos as rúas de Compostela contra a Consellería do PP esixindo melloras substanciais nas nosas condicións de traballo, a CIG decidiu dar un paso máis e impulsar un plan de loita durante o mes de novembro. O resultado foron numerosas concentracións nos centros de estudo e nas principais cidades, unha gran manifestación o pasado domingo 19 de novembro con máis de 4.000 docentes abarrotando de novo o centro histórico de Compostela e, por último, unha nova xornada de folga de profesores e profesoras o próximo 28 de novembro.

A Consellería de Educación continúa negándose a negociar nada, e os sindicatos que asinaron o acordo da vergoña (CCOO, UXT e ANPE) agocharon definitivamente a cabeza ante a forte mobilización do profesorado. Mesmo tentaron desviar a atención cara a outros asuntos para arrefriar o ambiente como, por exemplo, no caso de CCOO, coa convocatoria de concentracións polo concurso de traslados.

O profesorado galego deixou ben clara a súa vontade de loitar por unhas condicións de traballo dignas nas aulas e por unha educación pública de calidade, por iso a folga do próximo martes 28 de novembro non debería ser o punto final ás mobilizacións senón só un chanzo máis.  A Consellería  non acepta nin unha soa das nosas reivindicacións, nin quixo sentar a negociar. Polo tanto é necesario estender a mobilización a toda a comunidade educativa cunha folga xeral do ensino. As ANPAS, o alumnado e o persoal non docente (conserxes, persoal administrativo, persoal de limpeza ...), moitos dos cales xa participaron activamente nas nosas mobilizacións, teñen que sumarse á nosa loita engadindo as súas propias reivindicacións. Hai que poñer á comunidade educativa en pé de guerra para dar un xiro brusco na situación cada vez máis crítica da educación pública.

As principais reivindicacións do profesorado, isto é, a mellora das nosas condicións laborais, a redución drástica de ratios, da carga lectiva e do traballo burocrático, e a consecuente contratación masiva de persoal administrativo e de docentes, repercutirían directamente na calidade do ensino e no funcionamento dos centros.  O noso sistema educativo quedouse obsoleto tras unha década de recortes. Non cambiaron nin os pupitres en máis de 20 anos. Precisamos medios para poder mellorar e actualizar o ensino.

Necesitamos máis medios tecnolóxicos, e aulas novas con mobiliario adaptado a tódalas metodoloxías de ensino e preparada para todo tipo de actividades e non só para a clase maxistral. Necesitamos recibir unha formación de calidade que nos permita estar sempre ó día na nosa materia. Necesitamos que nos centros haxa máis orientadores e orientadoras, e psicólogos e psicólogas que fagan fronte ó aumento de problemas de saúde mental. Necesitamos un servizo de transporte público eficiente, e non que empresas privadas coma Mombus inflúan sobre os horarios escolares. Necesitamos máis persoal administrativo e máis persoas nos equipos directivos de maneira que a xestión dos centros non supoña unha sobrecarga para ninguén e poidan ser realmente postos rotatorios. Necesitamos un horario que nos permita preparar as nosas clases da mellor maneira fomentando realmente a creatividade e o espírito crítico do alumnado. En definitiva, necesitamos unha revolución profunda no noso sistema educativo despois de anos de retrocesos en todas as frontes.

É necesario que a CIG, xunto ás ANPAS e ás principais organizacións do estudantado somen forzas. Como o Sindicato de Estudantes xa propuxo publicamente, é necesario unirse e convocar asembleas conxuntas nos centros de estudo co obxectivo de organizar e impulsar desde abaixo unha gran folga xeral educativa, planificada con tempo, e que supoña un paso adiante contundente. A única linguaxe que a Xunta do PP entende é o da rúa, nunca entendeu outro. Parar por completo a educación pública galega ata que a Consellería recolla por escrito as nosas esixencias, ese é o camiño. 

Todos e todas ás mobilizacións!

Por unha folga xeral educativa!

Por unha educación pública de calidade!

 

banneringles

banneringles

banner

banner

banner

banneringles

banneringles

bannersindicalistas

bannersindicalistas