O mes de marzo, para sorpresa de ninguén e indignación masiva, a Xunta do PP de Alfonso Rueda daba o visto e prace ambiental á macro celulosa de Altri. A resposta non se facía esperar. En 48 horas decenas de prazas galegas, especialmente os Concellos da cunca do Río Ulla, enchíanse de centos de veciños e veciñas convocadas pola Plataforma Ulloa Viva para mostraren o seu rexeitamento. Era a antesala da impresionante mobilización que o 22 de marzo colapsaba A Pobra do Caramiñal ao grito de Altri Non!

Nin o mal tempo, nin as alertas meteorolóxicas frearon os preto de 50.000 manifestantes que, desde primeira hora da mañá, comezamos a chegar, como tampouco frearon os centos de embarcacións que por terra e por mar asistiron convocadas pola Plataforma en Defensa da Ría de Arousa. 

“Comunismo do s. XXI”, así a definía María Jesús Lorenzana, conselleira de Economía e Industria da Xunta, encargada oficial de deostar as maiores manifestacións na Galiza desde a catástrofe do Prestige no ano 2002. O papel do PP como axente comercial desta grande multinacional devastadora medioambiental é tan evidente que nin os centos de miles de euros investidos nos medios de comunicación afíns, nin os informes amañados a golpe de talón están a conseguir tapar o clamor social contra este macro proxecto destrutor, que sen dúbida se volverá a expresar na manifestación convocada para o próximo 1 de xuño en Pontevedra

Grandes empresas e portas xiratorias, os únicos beneficiarios deste macro proxecto

Hai xa moito que a propaganda atronadora de Altri e a Xunta foi esnaquizada. Hoxe sabemos que as emisións contaminantes superarían as conxuntas das oito principais celulosas de todo o Estado. Que os 2.500 postos de traballo directos prometidos quedaron en menos de 500. Que en lugar de xerar fibra “verde”, produciranse 400.000 toneladas anuais de pasta celulosa soluble. Que en lugar de empregar “madeira galega certificada”, impulsarán o monocultivo do eucalipto. Despois de espoliar os recursos naturais en Portugal, onde acumula varias sancións por contaminar o Tejo, Altri chega á Galiza da man do PP para facer máis do mesmo. 

Planea utilizar 46 millóns de litros de auga diarios procedentes do río Ulla (equivalente á necesidade diaria da provincia de Lugo) dos cales, di, devolverá 30, xa contaminados polo proceso. Non mencionan como afectará á atmosfera a utilización de produtos químicos nin o impacto das propias obras de construción necesarias para pór a planta en funcionamento.

Miles de postos de traballo dedicados á agricultura e a gandería serán destruídos. Por non falar das mariscadoras da ría de Arousa, onde desembocará o Ulla xa contaminado. Ou dos traballadores de albergues e casas rurais cando os peregrinos deban aturar o fedor a xofre dunha fábrica situada a menos dun quilómetro do Camiño de Santiago. 

Os beneficiarios deste proxecto non están entre a clase traballadora nin a mocidade galega, hai que procuralos nos consellos de administración de empresas e consellerías. Ao menos un terzo de toda a produción da macro planta irá destinada á fabricación de lyocell, unha forma de viscosa cada vez máis utilizada na industria téxtil, que explica moi ben que o director xeral de finanzas do grupo Inditex fose un dos “expertos” que “recomendaron” á Xunta apostar polo proxecto.

Outros dos agraciados son os membros do consello de administración de Greenalia, socio de Altri no proxecto, en que participan un antigo conselleiro delegado de Inditex e antigos conselleiros do PP como Antonio Couceiro e Beatriz Mato, exconselleira de Medio Ambiente. Tamén se lucra polo seu papel como “asesora” de Altri a consultoría Acento, fundada polo exministro socialista Pepe Blanco e dirixida por Alfonso Alonso, do PP.

Desde que en febreiro de 2024 nos manifestamos en Palas de Rei máis de 20.000 persoas, o clamor popular contra este macroproxecto de celulosa non parou de medrar. Desde entón até a recente mobilización na Pobra do Caramiñal escoitouse o clamor popular contra Altri en campos de fútbol, teatros, concertos, concentracións en Concellos, no Rodea a Xunta e, sobre todo, na histórica manifestación do 15 de decembro que desbordou o Obradoiro en Compostela con máis de 100.000 manifestantes. 

Temos a forza para derrubar os plans de Altri

A forza do movemento é real, faise notar na reacción histérica do PP deostando cada mobilización mais non só. Non é ningunha casualidade que a Xunta saíse publicamente a rectificar, dicindo que non dará fondos propios a Altri para o seu proxecto galego. Tampouco o son os “xestos” hipócritas e o marketing de grandes empresas do téxtil, inspiradores intelectuais e potenciais clientes de Altri, como Bimba y Lola, que recentemente anunciaban a saída do seu Consello de Administración de José María Castellano, presidente de Greenalia e quen fora vicepresidente e Conselleiro delegado de Inditex. 

Tampouco o son os contratos que Inditex anunciou con outras empresas de fibras téxtiles, sen agardar á instalación de Altri e tratando de marcar distancias con esta, obviando interesadamente o seu labor de “asesoramento” á Xunta para levar a cabo o proxecto. 

Pola súa banda, o PSdG non tivo ningún pudor ao absterse na votación no Parlamento galego e, máis aló de dicir que “non lles gusta” o proxecto, non fíxoo nada para evitalo. Agora, ante a presión social das multitudinarias protestas non lle quedou outra que mover ficha se non quere seguir perdendo apoios, e chamou a participar na manifestación da Pobra de Caramiñal.

Esta é a nosa forza e este é o camiño. Tras a autorización medioambiental da Xunta, o rexeitamento social segue sendo o principal problema para os plans do PP e a multinacional. A instalación da macro planta depende dunha inxección pública de 250 millóns de euros (un 25% do orzamento total) que esperan obter dos fondos europeos Next Generation, ademais da autorización e posterior investimento do Ministerio para a Transición Ecolóxica, para a creación dunha subestación eléctrica que abasteza de enerxía a fábrica. 

O vitimismo lamentable de José Soares de Pina, CEO de Altri, dicindo que “queremos invertir más de mil millones en Galicia, pero no nos recibe ningún ministro”, e facendo alusión á “fría respuesta tras la contestación social gallega”, dan a medida do impacto da mobilización nas decisións políticas que o goberno de PSOE e Sumar terá que tomar nos próximos meses. 

O feito é que o silencio do goberno central durante todo este tempo foi de escándalo, e cando se manifestou fixoo exclusivamente para reclamar “máis transparencia” e reducilo todo a cuestións técnicas sobre a posibilidade ou non de que as subvencións europeas se concedan. Por iso, non vai depender da boa vontade política deste, senón da presión que sexamos capaces de crear nas rúas, o que fará posible que Altri non se instale na Galiza. Así o confirma a recente decisión do ministerio de industria de excluír a Altri como beneficiaria das axudas por descarbonización vinculadas aos fondos europeos, dentro das cales a multinacional pretendía conseguir 30 millóns de euros.

Todos estes meses, todas estas grandes mobilizacións e os seus efectos xa palpables son unha reafirmación máis de onde reside a nosa forza, do grande que é, e da necesidade de subir a intensidade, chegando á folga xeral se o proxecto non dá marcha atrás. Este é o camiño para botar á mutinacional, dar un duro golpe ao PP, que sexa o primeiro paso para botalos da Xunta, e lograr así unha enorme vitoria que acabe coa bestial destrución medioambiental. Temos a forza para deter este ataque e coa loita o ímolo conseguir.